Naša svakodnevica nosi sa sobom mnogo novih informacija, energija kojima se ljudi bave, tehnika koje koriste za unapređenje svog zdravlja i života. Smatra se da ovaj način razmišljanja i korišćenja energetskih tehnika pripada ’’novom dobu’’ (New Age). U toj generalizaciji našla se i kristaloterapija i kristali, a da li je tako, ostaviću čitaocu da prosudi sam. U ovoj seriji tekstova izneću samo deo onoga što sam o kristalima i kristaloterapiji saznala tokom svog tridesetogodišnjeg rada sa njima.
Najstariji kristal koji je do sada otkriven star je 4,4 milijarde godina i pronađen je u severozapadnoj Australiji. To je tanki silikatni uzorak iz rudnika. Složićete se da njegova starost potkrepljuje i dokaze o starosti same planete Zemlje, kao i o vremenu hlađenja Zemljine kore i otpočinjanju novog života. Kristali su prisutni već hiljadama godina u ljudskoj istoriji. Ljudsko interesovanje za kristale datira još od najranijih zajednica. Korišćeni su u ritualima za zaštitu od negativnih sila, a zbog svojih lekovitih svojstava pripisivana su im božanski atributi.
Njihova isceliteljska svojstva opisana su još u spisima drevnih civilizacija, od Rima i Grčke, pa sve do Indije, gde se u ajurvedskim spisima nalaze sveobuhvatna učenja. Još u vreme Egipta, faraon i sveštenstvo njemu blisko, su vežbali eterično isceljenje uz korišćenje različitog kamenja. Najpriznatiji kristal tog doba bio je tirkiz, koji se nalazio na krunama faraona i u najlepšim komadima nakita tog doba. Tradicija drevnih naroda i arheološka otkrića u Indji, Kaldeji, Mesopotamiji, Egiptu i iz drevne Grčke – govore o tome da je umetnost lečenja kristalima primenjivana još od samih početaka ljudskih civilizacija. Hiljadama godina kristaloterapija je bila sastavni deo medicine, tradicija koja se nastavila i na Zapadu sve do Renesanse. Razvoj nauke u tadašnjim okvirima opovrgava i sumnja u delotvornost kristala, jer se sa tadašnjeg aspekta nije moglo naučno objasniti njihovo delovanje. Ni jedna od tadašnjih nauka nije imala nikakvo razumevanje iz oblasti molekularne strukture, niti pripadajućim energetskim poljima oko njih. Danas, mi ponovo otkrivamo tu davnu, zaboravljenu mudrost. Srećom, ostalo je dosta pisanih tragova o dejstvu kristala na ljudski organizam i njihovim osobinama, povezanim sa životnim aspektima čoveka, a današnja znanja su spoj ostataka drevne mudrosti proširivane tokom vekova, sve do sada.
Kristali i kristaloterapija imaju svoje uporište u mitologiji, legendama i pričama iz starine.
Prema rimskoj mitologiji dolaze nam sa Olimpa i ako se prisetimo da je to sedište bogova, možemo slobodno reći da oni predstavljaju suštinu Sunce, pa otuda i spoznaja da ih možemo koristiti kako bismo pojačali ili izbalansirali osobine individualnog sunca kao što su rođenje, rast, temperatura, vid, spoznaje i dr.
U Egiptu su kristali bili veoma zastupljeni, bez njih je bilo nezamislivo obavljati bilo koju važniju funkciju, sveštenstvo ih je koristilo svakodnevno za jačanje svojih isceliteljskih sposobnosti i povezanosti sa božanstvima. Egipatsko vrhovno božanstvo predstavljao je Ra, bog Sunca, te nas onda ne čudi izlaganje kroz rimsku mitologiju i povezanost kristala sa Suncem. Egipatska civilizacija poznavala je korišćenje kristalnih posuda za preobržaj obične vode u svetu ili isceljujuću vodu s kristalnim svojstvima. U današnje vreme imamo veliki broj kozmetičkih preparata koji u svom sastavu sadrže fini kristalni prah, dok su Egipćani pripremali medicinske napitke i druge sastojke sa izdrobljenim kristalima pomešanim sa vodom.
U starim Indijskim spisima, utemeljenim na Ajurvedi, opisano je korišćenje najfinijeg kristalnog praha kroz ajurvedske načine lečenja.
U srednjem veku Sveta Hildegarda iz Bingena, veliki poznavalac nastanka mnogih bolesti i jedna od najfascinantnijih žena svih vremena, na isti način je koristila kristale sa lekovitim biljem.
Šamani su verovali da ih kristali prožimaju nekom vrstom moći koja pripada duhovnom domenu, koristili su ih kao oko koje može videti tajne prirode, povezati ljude s njihovim Stvoriteljem i otvoriti unutrašnje oko pojedinca. Nosili su i koristili kristale tokom svojih rituala, što je smatrano oblikom eteričnog isceljenja.
Takođe, u judaizmu imamo niz legendi koje govore o kamenu koji je poslužio kao središte za stvaranje čitavog sveta, kao i legende koje se odnose na Jakovov “kamen snova” koji mu je omogućio da vidi anđele, dok ga je koristio kao jastuk.
Legende indijanskih plemena govore o čudotvornim svojstvima ovih plodova zemlje i prepune su poštovanja prema ovim bićima. Koristili su ih za jačanje duhovne snage, povezivanje sa energijama predaka, povezivanje sa majkom Prirodom i majkom Zemljom.
A šta Biblija govori o kristalima pričaću vam u nastavku.
Ljiljana Filipović
